zondag 12 juli 2015 Utrecht-Leidsche Rijn – Dodewaard

Irene en Maarten hebben een uitgebreid ontbijt voor ons klaargemaakt. Na de maaltijd fietsen wij met ons zevenen naar restaurant Dengh. Dit voorjaar opende Frank Rijkaard in het Maxima-park in Utrecht-Leidsche Rijn zijn eigen eetgelegenheid. Hoewel hij zelf niet actief werkt in het restaurant, is hij wel mede-eigenaar. Hier nemen wij met koffie, thee en appelgebak afscheid van de familie. De opkomst is groot: Ilse en Alexander en de ouders van Alexander, Irene, Maarten met Iris, Thijs en Roos, Bob en Sarah met Sem en Hans en Mieke. Zo’n opkomst is hartverwarmend. Iedereen spreekt nog even met iedereen. Om een uur of een zwaait de familie ons uit.

Op een andere plaats in de wijk zien de meesten elkaar weer terug bij het in aanbouw zijnde huis van Maarten en Irene. Wij bewonderen het aanzicht, de ruimte, de keuze van de materialen en de zorgvuldige afwerking.

Omstreeks 14:00 uur vertrekken wij echt. Het Grand Départ is begonnen. Al gauw rijden wij in het centrum van Utrecht. Net als de Tourrenners een week eerder rijden wij onder de Domtoren door om on formele vertrek te bezegelen. Bij het Academiegebouw op het Domplein eten wij onze boterham op. Dan fietsen wij nog even terug naar de Lichte Gaard om boven het water van de gracht op een terras een kop koffie te drinken. Om kwart voor drie rijden we dan eindelijk de stad uit.

Bij fort Vechten staat een houten wachttoren uit de Romeinse tijd. Ik denk dat het een replica is, Rianne denkt dat het een vogelspotplaats is. En dus rijden wij er achteloos voorbij. Pas later ontdekken wij in de routebeschrijving wat wij hebben gemist.

Al gauw rijden wij over de dijk langs de Kromme Rijn. Om zes uur zijn wij halverwege onze dagetappe en steken wij met een pontje de Nederrijn over. Kilometers lang rijden wij over de Rijnbandijk langs de Nederrijn. Bij Rhenen regent het, maar aan onze kant van de rivier houden wij het droog, behoudens enkele lichte spatten. Via Kesteren steken wij door naar de zuidzijde van het Gelderse rivierenland en dan zijn wij om acht uur eindelijk bij onze overnachtingsplaats in Wijk bij Duurstede.

Het grootste deel van onze tocht ging vandaag door het Gelderse Rivierenland. Een prachtig landschap met weidse vergezichten, groene weiden, boomgaarden met kersen en ander fruit. Er was continu een dichte laaghangende bewolking maar wij hielden het droog.

Met het gedicht van Hendrik Marsman is alles gezegd, wat wij vandaag op deze prachtige etappe hebben ervaren. Dit ‘gedicht van de eeuw’ staat bij Wijk bij Duurstede in een steen gegrift langs de kant van het water:

Denkend aan Holland

zie ik breede rivieren

traag door oneindig

laagland gaan,

rijen ondenkbaar

ijle populieren

als hooge pluimen

aan den einder staan;

en in de geweldige

ruimte verzonken

de boerderijen

verspreid door het land,

boomgroepen, dorpen,

geknotte torens,

kerken en olmen

in een grootsch verband.

De lucht hangt er laag

en de zon wordt er langzaam

in grijze veelkleurige

dampen gesmoord,

en in alle gewesten

wordt de stem van het water

met zijn eeuwige rampen

gevreesd en gehoord.

Hendrik Marsman, 1936

In Dodewaard eindigen wij onze etappe bij eetcafé De Eng.

Vandaag 69 km gefietst.

maandag 13 juli 2015 Dodewaard – Xanten