Epiloog

Hier eindigen wij onze reisbeschrijving. De komende dagen duiken wij Wenen en de warmte in. Het wordt een hele uitdaging om Wenen te bekijken bij temperaturen tussen de 35 en 40 graden. Een hoogtepunt zal zijn onze rondgang dinsdag door slot Schönbrunn met aansluitend ter plekke een diner en een Strauss-concert.

Donderdagavond gaan wij met onze fietsen in de trein en vrijdag rond het middaguur komen wij weer in Utrecht aan.

Voor de statistici onder ons: wij zijn 29 dagen onderweg geweest. Dat waren 28 fietsdagen en 1 rustdag.

In de 28 fietsdagen reden wij gemiddeld per dag 60 km. In totaal hadden wij ruim 116 effectieve fietsuren. Dat betekende een gemiddelde snelheid van 14, 5 km per uur. Wel verklaarbaar, want soms stonden we stil om een foto te maken, een broodje bij de bakker te kopen of op een fietsveer te wachten. In totaal hebben wij 5671 meter geklommen. Het aantal gedaalde meters heb ik niet berekend. In totaal hebben wij tijdens het fietsen 23045 kcal verbruikt. Ik heb maar niet berekend hoeveel kcal wij hebben ingenomen.

Onze fietstocht naar Wenen was weer een fantastische ervaring. Natuurlijk werkte het weer mee. Alleen de tweede dag van Dodewaard naar Xanten hadden we een groot deel van de dag regen en ook in Mainz hielden wij het niet droog. Maar voor de rest hadden wij prachtig weer. Vaak zelfs iets te mooi, omdat de warmte ons onderweg ook parten ging spelen.

Maar het is een geweldige ervaring om elke dag uren in de buitenlucht te zijn en een fysieke inspanning te leveren. Elke dag onderweg zijn. Niet weten hoe ver je vandaag komt, waar je zult overnachten, waar je zult eten, wie en wat je onderweg tegenkomt.

Leuk is ook de reactie van de mensen. In het begin van de route te verbazing en bewondering dat wij helemaal naar Wenen willen fietsen. In de laatste twee weken vooral verbazing op ons antwoord op de vraag: ‘Waar komen jullie vandaan?’

‘Uit Nederland.’

‘Ja, maar waar zijn jullie gestart?’

‘In Nederland, bij de Noordzee.’

Ons viel ook op dat er langs de hele route veel senioren rijden. Soms met elektrische ondersteuning, maar vaak ook nog op eigen kracht. Het deel tussen Passau en Wenen is niet alleen voor bejaarden. Wij zagen er gezinnen met kinderen, zelfs in de leeftijd van onze kleinkinderen.

Onderweg trekken onze fietsen de aandacht. De standaard bij het voorwiel vormt geregeld aanleiding om een gesprek te beginnen. Ons vlinderstuur is de moeite van het bekijken waard.

Natuurlijk hadden wij niet genoeg tijd om van alle natuur en cultuur om ons heen te genieten. Musea moesten wij systematisch voorbijgaan; restanten van het Romeinse Rijk lagen soms te ver van de route of boven op een heuvel; kerken en andere publiek toegankelijke gebouwen moesten wij vaak voorbijgaan, hoe mooi het interieur ook was. Maar daar tegenover staat alles wat wij wèl gezien en ervaren hebben. Schitterend, gevarieerd. Het is een onvergetelijke ervaring, waarbij je een gevarieerde rijkdom aan indrukken opdoet. Niet eens moe, maar wel heel voldaan kijken wij terug op de afgelopen vier weken.