Een Beiers avondje

zaterdag 1 augustus 2015 Deggendorf – Passau

Onder de mooie toren op het langgerekte plein van Deggendorf drinken wij koffie. Dan is het tijd voor vertrek.

Vandaag is de route eigenlijk van alles wat en van alles niks. Veel bochten, veel afwisseling tussen gravel en asfalt, een stuk over een fietspad naast de autoweg, een aantal kilometers over het fietspad langs een Bundesweg. Een stukje langs het water, een stukje langs de dijk, af en toe door een klein dorpje waar nauwelijks een levend wezen is te bespeuren. Geleidelijk wordt de sluierbewolking dichter, waardoor de zon verdwijnt. De bosrand van het Zwarte Woud komt steeds dichterbij, totdat hij de Donau raakt. Hier is langs de oever van de Donau een stuk van het bos afgehaald om ruimte te maken voor de Bundesweg en het fietspad. Tussen Regensburg en Passau is op verschillende plaatsen over een lengte van een paar honderd meter met trilplaten een damwand in de dijk aangebracht. Dit om bij hoog water voldoende tegendruk te geven.

Op onze weg naar Passau zijn er maar twee plaatsen het vermelden waard. De eerste is Niederalteich, waar de Benedictijnen al in 731 een klooster vestigden. Het is een van de oudste kloosters van Beieren. Thans in gebruik door de zusters Ursulinen. In de Biergarten ter plekke wordt Augustiner Bier geschonken.

Het is weekend en dus zijn er weer meer fietsers op de weg dan gisteren.

De tweede plaats is Vilshofen. Net als Straubing en Deggendorf heeft ook dit stadje een straat, die aan beide zijde wordt omzoomd door prachtige middeleeuwse panden en aan de kopse kanten door een kerkgebouw respectievelijk een stadspoort met fraaie toren.

Aan het eind van de middag fietsen wij Passau binnen. Gelegen op de plaats waar drie rivieren samenvloeien: de Donau, de Inn en de Ilz. Het oude centrum is gebouwd op de heuvel op de landtong tussen Donau en Inn. Op het hoogte punt de grote wit gepleisterde Dom met zijn twee majestueuze torens en zijn drie karakteristieke torendaken. Het interieur van de kerk bestaat uit een overdadige en overweldigende Barokke aankleding in alles wat maar vorm heeft: het altaar, de preekstoel, het orgel, de beelden, de schilderijen.

Via de Residenzplatz dalen wij af naar de Rathausplatz. Op de muur van de schitterende Rathausturm is aangegeven hoe hoog het water van de Donau is gestegen sinds men met het meten van overstromingen is begonnen. Op 3 juni 2013 bereikte het water de op een na hoogste waterstand. Ruim vier meter boven het plein, ruim boven de grote poort van de Rathausturm. En dat terwijl het plein al een meter of twee-drie boven het huidige waterpeil ligt.

Op het plein is een groot terras aangelegd. Een klein ensemble speelt Beierse muziek en zingt Beierse liederen. Een groep mannen en vrouwen, allen in Beierse klederdracht gestoken, voeren diverse regionale dansen uit. Hier is het gezellig en hier blijven wij de rest van de avond. Wij wachten totdat wij menen een leeg tafeltje te zien. Als wij eenmaal zitten, komt een wat aangeschoten Beierse man ons erop wijzen dat wij aan zijn tafel zitten. Ter bewijsvoering wijst hij op het grote glas met een bodempje bier op ons tafeltje. Dat is nog van hem. Naar goed Beiers gebruik bieden wij hem aan dat hij gezellig bij ons komt zitten. Hij gruwt alleen al van het idee. Een vriend trekt hem aan zijn mouw mee naar een ander deel van het grote terras.

Even later schuift een Nederlands echtpaar bij ons aan. Met de camper op rondreis door Tsjechië geweest en nu op weg voor een paar dagen Oostenrijk. De hele verdere avond brengen wij samen door.

Pas als de verlichting wordt gehalveerd, de muziek en alle lokale gasten en bijna alle toeristen zijn verdwenen, verlaten wij het terras. Omhoog over de heuvel, langs de Dom, aan de ander zijde weer naar beneden door het nu lege voetgangersgebied terug naar ons hotel.

Vandaag 62 km gefietst.

Totaal 1379 km.

Vandaag ook een video toegevoegd.