Weinig kilometers, veel wijn (gezien)

zondag 19 juli 2015 Bacharach – Mainz

Om half vijf begint het hard te regenen. Rianne sluit de ramen en wij slapen nog even door. Om half acht regent het nog steeds, om acht uur ook. Dus staan wij pas om negen uur op en zijn nog juist op tijd voor het ontbijt.

Om elf uur is het helemaal droog en stappen wij op onze fiets. Wij rijden kris kras door Bacharach en fotograferen de kerk, het hoog op de berg gelegen kasteel en karakteristieke vakwerkhuizen en oude stadspoorten.  Bij verschillende wijnhuizen zijn de eerste gasten al gearriveerd. Wij laten de wijn nog onberoerd.

Om half twaalf verlaten wij de stad en rijden in een snel-trein-vaart naar Bingen. Daar maken wij foto’s van de Middeleeuwse brug over de Nahe. Op een pleintje bij een kerk is een soort culinaire braderie gaande, georganiseerd door de plaatselijke Charitas-vereniging. Op een ander pleintje wordt luide swingende muziek gespeeld ter gelegenheid van een jubileum van de lokale middenstandsvereniging. Elders in de stad zijn muurschilderingen en andere herinneringen aan Hildegard van Bingen, de 12e-eeuwse erudiete abdis die door haar geschriften en liederen tot heden grote bekendheid kreeg. Wij laten dit alles achter ons en concentreren ons op de enige geopende Eis Café in deze ongezellige stad. Rianne trakteert op een Italiaanse ijscoupe, Bob betaalt.

Nu verlaten wij de officiële Limesroute en nemen de veerboot naar de overkant van de Rijn. Daar wacht Rüdesheim op ons. Het Volendam van deze streek. Busladingen Chinese, Japanse en andere toeristen worden hier geledigd. De groepen zijn in de bus al duidelijk geïnstrueerd en spoeden zich met voorbijgaan van alle souvenirwinkels rechtstreeks naar de Weinhausen, Weinkeller en Weinstuben die vooraf door de gids in de bus zijn aangeduid. Het is een drukte van belang. Wij lopen hier met onze fietsen tussendoor en voelen ons een met alle toeristen. De wijn, hoe verleidelijk ook, laten wij staan.

Bij het verlaten van het dorp koopt Rianne nog een kilo lekkere kersen voor onderweg. Wij vervolgen onze weg aan de rechts-Rheinische kant van de rivier. Tot onze verbazing zien wij op dit stuk van de Rijn zo’n twintig zeilboten varen en zelfs een enkele surfer sprongen maken. Waarschijnlijk is dit mogelijk omdat er op zondag maar weinig vrachtverkeer op het water is.

Bij een kraampje aan de weg langs de route kopen wij nog een kilo schwetzen, een heerlijke pruimensoort.

In Oestrich-Winkel vertrekt juist de veerpont naar de overkant. Wij moeten een half uur wachten. Bij dit rustpunt is er een stalletje waar in grote hoeveelheden gekoelde droge Duitse wijn wordt aangeboden. Wij moeten nog fietsen en beperken ons dus tot het nuttigen van een flesje mineraalwater met Kohlensaure uit de regio.

De veerdienst brengt ons naar Ingelheim. Jawel, de plaats waar Karel de Grote in zijn slot overnachtte toen hij besloot om uit stelen te gaan. Op zijn nachtelijke tocht ontmoette hij Elegast. Het kasteel staat er al lang niet meer; het verhaal valt buiten de kaders van dit reisverslag. Daarom fietsen wij snel verder en komen tegen de avond in Mainz aan.

Een ongezellige stad. In de buitenwijken veel allochtonen die geen Duits, laat staan Nederlands spreken. Een fietser die bij een verkeerslicht niet reageert op herhaalde vragen van Rianne waar de binnenstad is. Zijn  hoofd deint op en neer op muziek die niet te horen is, want hij heeft geen koptelefoon op.

In de binnenstad zijn er wel wat wandelaars, maar elke sfeer ontbreekt. Na wat heen en weer rijden belanden wij in hotel Mainzer Hof. Voor het eerst op deze reis een overnachtingsadres waar je voor internet moet betalen. Daar zijn wij niet scheutig mee, dus onze contacten met de buitenwereld blijven tot een minimum beperkt.

Wij maken nog een wandeling door de stad en komen langs de Dom, die prachtig wordt aangestraald door het late avondlicht. Hier vlak bij belanden wij op het buitenterras van Heiliggeest. Rianne bestelt een schnitzel die groter is dan haar bord en Bob een moot zalm waar hij de hele avond verder genoeg aan heeft. Nu wordt het tijd om zelf ook een glas wijn uit de regio te nuttigen. Tegen elf uur zijn wij weer terug in onze hotelkamer.

Vandaag 60 km gefietst.