Volledig de weg kwijt

woensdag 15 juli 2015 Asberg Moers – Grimlinghausen

Een enkel schroefje en moertje blijkt voldoende om Riannes velg en koplamp in het gareel te krijgen. De fietsenmaker is eerder met de reparatie klaar dan Bob met een paar simpele boodschappen in de nabije Edeka-supermarkt. Na een kopje koffie is het tijd om te vertrekken. Door alle zigzagbewegingen van gistermiddag weten we niet meer hoe we bij de Limes-route moeten komen. Dus toetsen wij een straatnaam in die wij iets verderop dan waar wij gebleven waren, in de routebeschrijving tegenkomen: de Wiesenstraβe.

Sommige straatnamen zijn in Rheinland-Westfalen erg populair. Elke gemeente of deelgemeente heeft wel een Römerweg, een Drususstraβe of een Wiesenstraβe. Althans langs de route die wij rijden. Een half uur later zijn wij 3,5 km verder en in een Wiesenstraβe. Een straat op standing, maar zeker niet aan onze route. Een oudere heer kan ons niet de weg naar de andere Wiesenstraβe uitleggen. Hij wijst ons de kortste weg naar het kerkhof en van daaruit via een paradijselijk park naar de oever van de Rijn. Wij volgen zijn aanwijzingen stipt op en komen bij de Rijnoever. Hier pikken wij de Limesroute weer op: 10 km terug ten opzichte van het punt waar wij gisteren de route verlaten hebben.

Een uur en 13 km later zijn we bij het punt waar wij gisteren zijn gestopt om te overnachten. De Rijn zijn wij intussen weer kwijt. De weg geregeld ook in de industriële omgeving waar wij doorheen fietsen.

In Uerdingen is het weer helemaal mis. De routebeschrijving is op dit punt niet erg duidelijk. Bij de afslag naar Gellep weten wij niet wat wij moeten doen. Wij fietsen wat heen en weer, zien wel een Castellweg, maar niet de Castellumweg die wij zoeken.

Als wij voor de derde keer bij de afslag naar Gellep staan, komen twee bejaarde heren op de fiets ons redden. Zij rijden een rondje door deze omgeving. Zij leiden ons rechtstreeks naar de Castellweg die eigenlijk Castellumweg moet heten. En in plaats van rechtstreeks op het terrein van Bayer Werke te verdwijnen, buigt deze weg juist voor de fabriekspoort naar rechts af. Iets verderop wordt een nieuwe weg aangelegd en is de oude route onder opgespoten zand verdwenen. De twee heren moeten nu ook zelf aan een voorbijgaande automobilist de weg vragen en leiden ons daarna naar een gloednieuwe weg met een gloednieuw fietspad ernaast. Allemaal aangelegd met ruime subsidie van Europese Structuurfondsen. Zelfs Duitsland kan in deze tijd wat Europese steun gebruiken. Met een beetje moeite kunnen wij de heren bijhouden. Zij rijden op elektrische fietsen, wij wekken onze eigen voortstuwing op.

Enkele kilometers verderop nemen de twee mannen een pauze. Zij hebben er al 41 elektrische kilometers opzitten. Wij rijden door.

Bij  Düsseldorf staat op de Rijnoever de grootste kermis die wij ooit hebben gezien. Blijkbaar nog niet geopend, want er is geen beweging te zien. Hier kunnen wij kiezen tussen een rustige route die  gedeeltelijk langs de andere Rijnoever gaat, en de drukkere route die ons 9 km verderop door de binnenstad van Neuss leidt. Wij kiezen voor de laatste variant want Neuss behoort samen met Trier en Augsburg tot de oudste steden van Duitsland. Vlak voor het voetgangersgebied wijst een behulpzame dame-te-voet ons de route door het centrum. Wij bezoeken even de Sint Quirinuskerk, een kerk met verschillende steensoorten en gevels met Romaanse en Gothische elementen. Binnen straalt de kerk vooral eenvoud uit. Opvallend zijn de moderne gebrandschilderde ramen.

Bij het Rathaus komen wij weer op onze route. Aan de andere kant van het centrum staat de dame-te-voet ons al op te wachten om ons verder de weg te wijzen.

Het lukt ons gemakkelijk om binnen twee kilometer al weer problemen met de route te hebben. De aanwijzing in het Limes-boek komt niet overeen met de werkelijkheid in het bos. Een vriendelijke Duitser van middelbare leeftijd die hier in de buurt woont en zo maar wat aan het fietsen is, brengt ons naar de Rijnoever en rijdt een stuk met ons mee. Eigenlijk wilden wij in Uedesheim een ‘Zimmer Frei’ zoeken, maar dank zij de bemoeienis van onze begeleider eindigen wij een paar kilometer daarvoor in Grimlinghausen bij hotel Landhaus.

Rianne informeert naar de prijs. Die is hoger dan wij willen betalen. Dus willen wij alweer vertrekken. De bejaarde dame aan de receptie wil ons graag voor een overnachting in het hotel hebben en vraagt wat wij bereid zijn te betalen. Rianne komt tot een akkoord over de prijs. Als wij inchecken komt de dame met een non-verhaal dat de chef de bureau juist het bedrag met vijf euro heeft verhoogd. Wij protesteren, maar het is intussen al te laat om nog een ander onderkomen te zoeken. Morrend betalen wij de gevraagde prijs, maar wij besluiten tegelijk om dit hotel geen verdere omzet te gunnen. Ons diner, onze consumpties en ons ontbijt morgenvroeg gebruiken wij buiten de deur. Vijf euro extra gevangen, maar minstens het tienvoudige aan extra omzet gemist. Penny wise, pound foolish.

Over de kwaliteit van de internetverbinding zijn wij ook al niet tevreden. Ook al is die in de prijs van het arrangement inbegrepen, wij zijn elders heel wat beters gewend.

Vandaag hebben wij al vaak genoeg de regenjas aan- en uitgedaan. Voor alle zekerheid nemen wij die mee naar het restaurant met uitzicht op de Rijn. Vanavond hebben wij ze niet nodig. Wij genieten van het eten, het bier, de regenbui in de verte, de zon op de Rijn en natuurlijk van elkaars gezelschap.

Vandaag 69 km gefietst.