De zonnebril kan op

donderdag 16 juli Grimlinghausen – Wesseling

Om half negen zitten wij al bij de warme bakker aan het ontbijt. Daarna doen wij een paar boodschappen in de nabijgelegen supermarkt.

De lucht is nog egaal grijs als wij vertrekken, maar in korte tijd verdwijnen de wolken en komt er een stralende zon, die ons de hele dag verder vergezelt. Voor het eerst deze reis houdt Rianne de hele dag de zonnebril op. Bob wacht daarmee tot de temperatuur boven de dertig graden komt. Bob valt weer een keer op het asfalt als hij op een te smalle weg probeert te keren zonder even van zijn fiets af te stappen. Een schaafwondje is het resultaat maar zijn valtechniek voorkomt verdere kneuzingen.

Dank zij het mooie weer en de hoge bevolkingsdichtheid in deze regio zijn er veel fietsers op deze Rijnroute. Veel dagrecreanten, maar toch ook nog een aardig aantal lange-afstands-fietsers zoals wij.

De route tussen Grimlinghausen en Dormagen voert ons door een prachtig landschap. Links de Rijn, rechts korenvelden, bossen, heide en kleine dorpjes. Wij bezoeken het middeleeuwse vestingstadje Zons dat nog steeds vrijwel geheel ommuurd is. Poorten verlenen toegang tot het stadje. Enkele wachttorens zijn nog geheel intact of zijn gerestaureerd. Van één wachttoren is een windmolen naar Nederlands model gemaakt.

In Dormagen passeren wij weer een grote chemische fabriek van Bayer. Een paar kilometer verder rijden wij in Niehl tussen de uitgebreide fabriekscomplexen van Ford door. En dan ineens, rijden wij Keulen binnen. In de oude binnenstad is het erg druk. Natuurlijk zijn er veel bezoekers voor de kathedraal. Ook wij nemen van binnen en van buiten een kijkje. Op een terras tegenover de kerk neemt Rianne een ijskoffie en ik een amarena-ijs. Heerlijk! Kennelijk is dit een chique restaurant. Als Rianne in haar fietsrokje naar het toilet gaat, krijgt ze van de toiletjuffrouw vermanend te horen: ‘Der Tennisplatz ist dort!’, waarbij zij naar de uitgang wijst.

Een Romeinse wachttoren en een stuk van een Romeinse muur staan midden in het oude centrum te wachten op kijkers. Op dit moment zijn wij de enige geinteresseerden. Van het oude Rathaus is alleen de toren bewaard gebleven. Het Rathaus zelf is in een moderne stijl herbouwd. Op het grote plein bij het Rathaus wachten de uitgebreide terrassen van restaurants en cafés op de eerste avondgasten. Er is nog genoeg plaats voor hongerige en dorstige toeristen.

Bij de waterkant is het een drukte van belang. Straatmuzikanten proberen het toehorend publiek te verleiden tot een kleine gift. Wandelaars, fietsers, skaters krioelen door elkaar heen. Anderen zitten in het gras of op een bankje of muurtje van de zon te genieten. Terug op het fietspad aan de Rijnoever verlaten wij de stad in zuidelijke richting. Een kilometer of twintig ten zuiden van de Keulse binnenstad vinden wij in Wesseling en hotel aan de oever van de Rijn. Alleen ónze kamer heeft een balkon aan de Rijnzijde. Wat een luxe!

Honderd meter hier vandaan is een restaurant met een tuin aan het water. Voor onze warme maaltijd vinden wij een tafeltje met uitzicht op het water. Het scheepvaartverkeer is rond deze tijd wat tot rust gekomen, maar er varen nog steeds boten voorbij. Waarschijnlijk nachtvaarders.

Vandaag 78 km gefietst.