Sydney Harbour

Dinsdag 8 november 2016

Tijdens de ochtendspits is het erg druk op de grote Eastern Distributor, de grote invalsweg van het vliegveld naar de stad. Daarna wordt het wat rustiger. Wij lopen naar de bushalte in Bourke Street op 4 minuten loopafstand van ons hotel. De bus rijdt naar Central Station en door het centrum van Sydney. Beide rijden wij voorbij omdat wij niet goed weten waar wij moeten uitstappen. Dan maar doorrijden naar Circular Quay. Maar daar blijkt deze lijn helemaal niet meer langs te komen. In plaats daarvan rijdt de bus rechtstreeks de grote Sydney Harbour Bridge over. Nu zijn wij duidelijk te ver gegaan. Daarom stappen wij bij de eerste halte na de brug uit.

Onbedoeld komen wij zo in het lieflijke Clark Park en de nog mooiere Wendy’s Secret Garden. Voor een privé-tuin in dit deel van de stad best een grote tuin. Prachtige bomen en struiken. Veel schaduw. Knusse hoekjes met een tafeltje en stoeltjes. Waarschijnlijk de tuin van een hotel of restaurant. Via Lavender Street lopen wij een klein stukje verder om vervolgens af te dalen naar Lavender Bay. Hier hebben wij een prachtig uitzicht op de baai met zeilboten die voor anker liggen, daarachter de Sydney Harbour Bridge, onder de brug door het imposante Opera House en op de achtergrond de hoge kantoor- en woontorens van het stadscentrum. Dit alles onder een blauwe lucht met lichte sluierbewolking. Bij toeval ontdekken wij zo een heel mooi plekje in Sydney, van waaruit wij direct al een aantal highlights zien.

Langs de waterkant lopen wij naar de brug. Wij passeren het Lunapark, waar op dit uur van de dag nog geen activiteiten zijn. Bij Milsons Point nemen wij de veerboot naar de overkant. Bij de Overseas Passenger Terminal aan Circular Quai ligt een groot cruiseschip. De Voyager of the Seas. 311 meter lang. Een lange rij wachtenden staat klaar om bij deze boot met meer dan 10 verdiepingen aan boord te gaan. Wij schatten dat op deze boot zo’n 3000 opvarenden mee kunnen. Op verschillende plaatsen in de stad zien wij de bovenste delen van het schip boven de daken van gebouwen uitsteken.

Over de brug lopen wij naar de eerste pylon van de brug. Daar dalen wij weer af naar de begane grond en flaneren wat door het Dawes Point Park, waar in de 19e eeuw een officiersverblijf was gevestigd. Enkele kanonnen herinneren nog aan deze periode. Daarna wandelen wij wat door de Rocks, een oude wijk met nog een aantal panden uit het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw. Omstreeks 1970 wilde men hier grote kantoortorens bouwen, maar de bond van werknemers in de bouw, weigerde om aan de sloop van de oude panden mee te werken. Deze kantoortorens kwamen er niet en de wijk werd korte tijd later tot nationaal erfgoed verklaard.

Opnieuw lopen wij naar de Sydney Harbour Bridge. Een tour 135 meter omhoog op de boog van de brug duurt retour 3,5 uur en wij vinden de toegangsprijs te hoog. Daarom gaan wij in de eerste toren via trappen naar boven. Ook op een hoogte van 89 meter hebben wij een heel mooi uitzicht over de uitgestrekte haven van Sydney, met zijn vele inhammen, baaien, pieren. Prachtig, ook al hebben wij inmiddels een zware bewolking boven ons hangen. Tegen vijf uur worden wij naar beneden gestuurd. Het personeel wil ook hier op tijd sluiten en naar huis.

Op onze terugweg naar de Rocks begint het te onweren. Wij voelen ons veilig zolang wij dicht langs de huizen lopen. Op een smal terras van het Australian Hotel drinken wij een biertje. Daarna slenteren wij weer over Circular Quai naar de andere kant. Langs de winkeltjes en restaurants aan de waterkant tot aan het Opera House. Het is inmiddels te laat voor een tour door het gebouw. Wij beperken ons nu tot een maaltijd bij de Opera Kitchen, het restaurant dat onderdeel van het Opera House is. Maar eerst kijken wij naar het vertrek van de Voyager of the Seas. Het schip is zo hoog dat het niet onder de brug door zou kunnen varen. Dat is ook niet nodig, want het vertrekt in oostelijke richting, op weg naar Nieuw Caledonië.

Een bus brengt ons terug naar de halte vlak bij ons hotel. In het donker hebben wij moeite met het bepalen waar wij moeten uitstappen. De Chinese chauffeur houdt dit voor ons in de gaten. In vier minuten zijn wij weer in ons appartement.