Terug naar huis

Vrijdag 18 november 2016

Nog één keer krijgt Rianne een stevige massagebeurt. De man die van de week haar pijnlijke plekjes goed wist te vinden, weet dat nu weer te doen. Hij wijst mij een plekje op Riannes schouder aan. Elke drie dagen zou ik dat plekje stevig moeten masseren. Na nog geen minuut heb ik al last van mijn duim. Het beroep van masseur is niet voor mij weggelegd. Bovendien ben ik gepensioneerd. Te oud om voor een nieuw beroep te leren.

De massage verloopt zo voorspoedig dat Rianne na de behandeling zelfs over haar linkerschouder naar achter kan kijken. Iets wat zij al jarenlang niet meer kon. Ik ben de masseur niet dankbaar. Nu kan Rianne mij nog meer in de gaten houden dan zij toch al deed. Positief is wel dat Rianne als herboren van het bed opstaat waarop zij zojuist stevig gekneed is.

Nog één keer gaan wij terug naar het zwembad van resort Theanna. Vandaag zijn wij niet alleen. Twee jonge vrouwen zitten op evenzoveel ligbanken met een bamboerietje melk uit een kokosnoot te drinken. De sfeer is afstandelijker dan gisteren. Wij zijn nu geen Nederlandse vader en moeder van personeelsleden, maar gewone gasten.

Eerst zwemmen wij wat. Rianne trekt wat meer baantjes dan ik. Maar zij is vandaag ook weer gemasseerd en ik niet. Daarna zoeken wij een plaatsje op de ligbanken. Onmiddellijk komt een bediende met de kaart aanzetten. ‘Voor het geval wij wat willen eten of drinken’, zegt hij er bijna verontschuldigend bij. Wij beginnen met gewoon op onze rug liggen. De ober trekt zich terug tot bij de bar en gaat met twee collega’s een gesprek aan.

Na een half uur pakt Rianne de kaart op en begint deze uitgebreid te bestuderen. De ober sluipt naderbij tot bij de tafels van het restaurant. Rianne vindt op de kaart een vruchtenmocktail die haar wel lekker lijkt en attendeert mij daarop. Als een tijger sluipt de ober dichterbij tot de rand tussen restaurant en terras van het zwembad. Zoals wel vaker sluit ik mij aan bij de keuze van Rianne. Ik leg de kaart weer neer. Rianne doet hetzelfde. De ober staat al naast ons tafeltje en vraagt of wij een keuze hebben gemaakt.

De mocktail is een heerlijke mix van papaya, ananas en sinaasappel. Alles van verse vruchten. Nog even genieten wij van deze rustige middag aan een vrijwel leeg zwembad. 31 graden, half bewolkt, praktisch geen wind. Een plaats om nog lang te blijven.

De tijd gaat dringen. Wij keren terug naar Exotica, ons B&B. Als afscheidscadeautje serveert Fabrizio een lekkere Italiaanse espresso in een Italiaans design kopje. Wij nemen afscheid. De chauffeur van Fabrizio brengt ons naar Denpasar. Geleidelijk wordt het weer drukker op de weg. De beginnende avondspits. Toch zijn wij ruim op tijd bij Ngurah Rai Airport. Onze chauffeur zet ons af bij de gloednieuwe vertrekhal. Nog maar enkele jaren in gebruik. Moderne vormgeving, veel ruimte. Overzichtelijke indeling.

Het afgeven van de ruimbagage gaat probleemloos. Het scannen van de handbagage en de bodyscan eveneens. Deze keer doet de douane niet moeilijk over onze paspoorten. De snelheid van inchecken, bagagedropoff, scans en douanecontrole zou een voorbeeld moeten zijn voor Schiphol. Nu hebben wij tijd over voor een bezoek aan de belastingvrije winkels. De route naar de gates loopt dwars door de winkels. Een doordachte indeling om reizigers aan te zetten tot het doen van de laatste impulsaankopen. Als een afscheid van Bali maken wij nog een foto van onszelf achter een bord met Balinese kleding. Midden in een hal is een grote kerstboom met veel kleine lampjes opgetuigd. Op een warme dag met een temperatuur van dertig graden doet dat onwezenlijk aan.

Ons vliegtuig vertrekt om tien uur ’s avonds. Een half uur te laat. Met bijbetaling hebben wij twee stoelen in de comfortzone gekregen. Nu hebben wij meer beenruimte. Nog altijd minder dan de standaard-beenruimte in de Economy class bij Garoeda, zonder bijbetaling. En tien stoelen op een rij. Bij Garoeda maar acht. Bij het opstijgen en tijdens de vlucht maken de motoren hinderlijk veel lawaai. Ook dat is bij de nieuwe Airbus van Garoeda een heel stuk minder. Na twee uur maken wij een tussenlanding in Singapore. Het vliegtuig moet bijtanken. Uit veiligheidsoverwegingen moet iedereen het toestel verlaten.