Kathedralen en grafzerken

Dinsdag 20 september 2016

Op de weg liggen enkele grote plassen water. Blijkbaar is de regenwolk gisteren aan het eind van de middag toch de berg overgekomen. Op de camping hebben wij er niet veel van gemerkt.

Het is negen uur ’s ochtends. Een paar uur voordat de toeristenstroom de Wangi Falls zal bereiken. Een ideale gelegenheid om even in een rustige omgeving te gaan zwemmen. Heel even hebben wij de grote pool voor ons alleen. Geen krokodil te zien.

Als wij weer voldoende afgekoeld zijn, rijden wij de lange weg door het park terug. Voorbij de Tolmer Falls. Voorbij de Florence Falls en Buley Rockhole. Bij de Termite Mounds stoppen wij weer even. Er zijn veel meer termietenheuvels dan wij gisteren hebben gezien. Hier zijn twee soorten termieten aan het werk geweest: de Cathedral Termites (Nasutitermestriodae) en de Magnetic Termites (Amitermes meridionalis).

De eerste soort bouwt het nest van vaak meer dan 5 meter hoog op een stevige ondergrond, waar het water snel uit verdwijnt. De hoge bouwwerken zijn voor termieten een soort wolkenkrabber. Niet vierkant en niet rond maar met uitstulpende vleugels, waardoor er niet alleen veel zon- maar ook veel schaduwzijden zijn. Het gangenstelsel aan de zonzijde is altijd hoog. De temperatuur kan er flink oplopen. Aan de schaduwkant is het gangenstelsel echter altijd koel. Daardoor is er voor de termieten altijd ruimte om te overleven. Helemaal onderin leeft de koningin. Zij legt duizenden eitjes en kan wel 25 jaar oud worden. Sterft de koningin, dan sterft de hele kolonie. In de verdiepingen boven haar leven de vrouwelijke termieten die zorgen voor het uitbroeden van de eitjes. Daarboven de werkers. En daarboven zwermen in bepaalde tijden van het jaar de gevleugelde mannetjes die voor de bevruchting moeten zorgen. De verschillende groepen termieten hebben elk hun eigen lichamelijke kenmerken. Zij zijn niet uitwisselbaar.

De Magnetische termieten zijn blind, maar bouwen foutloos op drassige grond hun heuvels als platte grafstenen in noord-zuid richting. Daarbij laten zij zich leiden door de krachten van het magnetische veld van de aarde. De smalle kant staat naar de hete middagzon gericht, de platte brede kant staat gericht naar de minder warme ochtend- en middagzon.

De termietenheuvels zijn zo stevig en degelijk gebouwd dat zij veel natuurgeweld moeiteloos doorstaan. Regen, onweer, cyclonen, zelfs bosbranden hebben geen vat op de heuvels. Sommige zijn al meer dan 50 jaar oud. Er wordt zelfs gesproken over leeftijden van 1000 jaar. De heuvels zijn ook populair bij andere diersoorten. Andere insecten, hagedissen, slangen schuilen voor brand en noodweer. Behalve dat zijn er ook vogels en andere miereneters, die een gat in de heuvel maken en zo aan een goede maaltijd komen.

Wij rijden terug naar Darwin. Langs de vierbaans autoweg liggen enkele airstrips uit de Tweede Wereldoorlog. Korte landingsstroken voor gevechtsvliegtuigen in die tijd. In het voorstadje van Darwin is de man met de gemotoriseerde grasmaaier nog steeds bezig zand te maaien.

In Palmerston doen wij enkele boodschappen. Wij kopen in een drankenwinkel zonder legitimatie een biertje om mee te nemen. Op de camping maakt Rianne de camper schoon. Ik werk aan mijn reisverslag van de afgelopen dagen. Morgen leveren wij de camper in en sluiten wij met een bezoek aan Darwin het eerste deel van onze reis door Australië af.