Darwin, eindpunt van het eerste deel van onze reis

Woensdag 21 september 2016

Bij 33 graden houdt Rianne nog een laatste poetsronde. Alle bagage zit in onze reistas en rugzakken. Om 10 uur leveren wij de camper in bij de verhuur. In totaal hebben wij er in 6 weken vanaf Perth 7211 km mee gereden. Een taxi brengt ons naar het hotel waar wij vannacht heel kort zullen slapen. Rianne gaat aan de overkant van de straat naar de kapper. Bij het zwembad van het hotel wacht ik met de bagage totdat wij onze spullen in onze kamer kunnen zetten.

Rianne ziet er na het kappersbezoek weer goed uit. Het was na 9 weken ook wel nodig dat er wat haar weggesnoeid werd. Ik weet niet of de receptionist eerst het resultaat wilde beoordelen, maar pas als Rianne van de overkant terugkeert is de kamer plotseling gereed en kunnen wij inchecken.

’s Middags maken wij een wandeling door de stad. Een stad, die ondanks enkele flatgebouwen eigenlijk meer een groot dorp is. Bij het Waterfront staan enkele gloednieuwe gebouwen. Op de begane grond zijn restaurants met ruime terrassen. Het is nog te vroeg voor een aperitief of een diner. Er zitten maar weinig mensen op de terrassen. Op een grasveld liggen mensen in zwembroek en bikini te zonnen. Er is een klein strandje en een koord met grote drijvende kralen geeft aan waar het ondiepe water ophoudt en het diepe begint. Een paar meter verderop ligt een groot luchtkussenvlot met luchtkussenhuisje en luchtkassenglijbaan. Voor de jonge, ervaren zwemmers een aardige speelgelegenheid.

Daar voorbij ligt een overdekte wandelpier en daarachter een kleine haven met een paar boten voor sunset tours. Aan de overkant staat een oude werf en een klein pand van Royal Flying Doctors.

In de heuvels direct achter het Waterfront zijn lange onderaardse gangen met olieleidingen aangelegd. Dat gebeurde tijdens de Tweede Wereldoorlog nadat Darwin en de haven onverwacht door de Japanners zwaar was gebombardeerd. Overdag zijn deze gangen te bezichtigen, maar wij komen er pas na sluitingstijd langs.

Wij lopen langs de fraai aangelegde Esplanade. Een  mooi park met oude bomen Van hieruit heb je enkele mooie vergezichten op de zee en enkele landtongen. Hier staat ook het regeringshuis van Northern Territory en ertegenover het grote, modern aandoende parlementsgebouw.

Rond vijf uur zoeken wij het centrum op. Er is één voetgangersstraat en verder zijn er enkele straten in rechthoekige vorm aangelegd. Samen vormen zij het centrum. Met een beetje doorlopen heb je in een uur tijd alle straten gehad. Oude pandjes met nieuwe bestemmingen, veelal laagbouw, enkele hoge appartementengebouwen met ruime balkons. De stad is te klein om een stad te zijn. Het dorp is te groot om een dorp te zijn.

Ons biertje drinken wij bij Rorkes, een café met een begin-19e-eeuwse inrichtingen. Aan de raamkant zijn verschillende zitjes gemaakt met elk een eigen tap. Langs een ander muur zijn een stuk of twaalf zelftappunten aangebracht. Een concept dat wij nog niet eerder ergens tegenkwamen.

Terug in het hotel zien wij ook hier een concept dat wij nog niet eerder zagen. Het hotel heeft een eigen goed bekend staand restaurant (8e op de lijst van beste restaurants in Darwin), maar heeft daarnaast een keuken en recreatieruimte voor de doehetzelvers. In het hotel ook wasmachines voor doehetzelvers, net als op een camping. Van deze faciliteiten maken wij geen gebruik. Wij eten in de stad bij Lazy Susan, een Thais restaurant met een bovengemiddelde kwaliteit van het eten.

De receptionist van het hotel bestelt voor ons voor morgenvroeg half zes een taxi. In onze kamer zet ik de wekker op kwart voor zes. Nog juist voordat ik inslaap vraagt Rianne mij om de wektijd een uur te vervroegen. Gewillig doe ik dat.