Eindelijk en route

Donderdag 18 augustus 2016

Om 10 uur kunnen wij de andere camper ophalen. In plaats van een Volkswagen krijgen wij nu een Mercedes. Deze heeft maar 104000 km gereden. De kussens op de banken, die ’s nachts als matras dienen, zijn een stuk steviger dan die in de Volkswagen. We zetten de twee wagens naast elkaar en laden al onze spullen en voorraden over. Klaar voor vertrek? Nee, dat niet. De TomTom doet het niet.

De twee dames van de receptie hebben hier geen verstand van. Dus komt de dame van de technische dienst voor interne camperzaken (niet de technische zaken van het autogedeelte) dit probleem oplossen. Na een uur werkt het navigatiesysteem zoals het hoort. Nu klaar voor vertrek? Nee, nog niet, want de wifi in de camper werkt niet.

De dame van de technische dienst voor camperinterne zaken kan dit probleem niet oplossen. Zij belt naar een externe technische dienst. Een half uur later komt de monteur. Die gaat voortvarend aan de slag en heeft een half uur later ook de wifi actief gekregen. Of wij er veel plezier aan zullen beleven, moet nog blijken. In de Volkswagen hadden wij doorlopend wifi tot een maximum van 1 Gigabyte. In deze Mercedes hebben wij wel een maximum van 1 Gigabyte, maar verder nog andere beperkingen: Tijdens het rijden hebben wij geen wifi en ook een half uur na het afzetten van de motor houdt de wifi ermee op. Onze mogelijkheden op internet zijn dus beperkt.

Met de dames van de receptie overleggen wij nog over enkele laatste zaken. Dan nemen wij afscheid. Nu dan eindelijk tijd om te vertrekken? Nee, nog niet, want het is inmiddels één uur en dus tijd voor de lunch. In de camper eten wij een boterham.

Om twee uur vertrekken wij eindelijk bij de verhuur. Rianne rijdt ons geroutineerd de stad uit en blijft de eerste honderd kilometer achter het stuur. De tweede honderd kilometer rijd ik; mijn eerste rij-ervaring in links Australië. Het gaat goed, al staat Rianne doodsangsten uit, omdat ik te hard rijd, teveel naar de berm stuur, teveel richting andere weghelft ga, mij teveel laat opjagen door het achteropkomend verkeer dat wil passeren, de tegenliggers misschien niet op tijd zie.

Langs de weg staan herhaaldelijk waarschuwingsborden voor kangoeroes, struisvogels en stekelvarkens. Wij komen ze vandaag nog niet tegen. De afslag naar Pinnacles Desert rijden wij voorbij. Daar gaan wij morgenvroeg naar toe. In Cervantes vinden wij de camping waar wij telefonische een plaats hebben gereserveerd. De camping wordt gerenoveerd en er worden weg- en bouwwerkzaamheden uitgevoerd.

Wij krijgen plaats P2 toegewezen. Op P2 staat een andere auto geparkeerd. Terug naar de receptie. De deur zit al op slot, maar de dame is nog binnen. Zij verontschuldigt zich: de camping is vol en er is eigenlijk geen plaats.

Wij krijgen nu plaats 137 toegewezen. Op 137 staat een boot geparkeerd. Terug naar de receptie. De deur zit al op slot en de lamellen ervoor zijn al naar beneden, maar de dame is nog binnen. Zij verontschuldigt zich: de camping staat op zijn kop door de verbouwing, is vol en er is eigenlijk geen plaats.

Wij krijgen nu plaats 108 toegewezen. Deze is nog vrij, evenals een stuk of 20 andere plaatsen die blijkbaar aan de aandacht van de receptie zijn ontsnapt. In het licht van de volle maan zetten wij onze camper op zijn plaats.