Afkicken

Maandag 14 november 2016

Met een lengte van ongeveer 70 cm ligt er een slang breed op het gravelstraatje dat van ons B&B naar de verharde weg leidt. Klaar om ons aan te vallen. Ware het niet dat de kop eerder op de dag is geplet door een autoband. Niemand voelt zich nog geroepen om het beest op te ruimen.

Rond het middaguur maken wij een wandeling richting strand. De weg blijft rommelig, maar er is minder verkeersdrukte dan gisteren. Bij een leuk restaurant op de eerste verdieping van een pand gebruiken wij een lichte lunch en drinken daarbij een heerlijke vruchtencocktail. Dan wandelen wij rustig in de richting van de zee. Huistempeltjes zijn gisteren opnieuw versierd en vandaag zijn er nieuwe offers gebracht.

Op het strand met zijn zwarte zand is het niet druk. In zee zijn veel mensen aan het golfsurfen. Of zij proberen dat te doen. In de verte daalt een groot vliegtuig. Het lijkt alsof het de landing te vroeg heeft ingezet, maar het landt veilig op de landingsbaan. Wij weten dat deze dwars op een smalle landengte ligt, als een stokje dat verkeerd is ingeslikt en dwars in de slokdarm is komen vast te zitten. Achter ons pakken donkere wolken  zich samen. Er zal nog wel een regenbui komen.

Voor ons een reden om weer terug te gaan. Wij komen langs een Hindoestaanse tempel. Binnen de muren is een ceremonie aan de gang. Daarom kunnen wij niet naar binnen. Dus wandelen wij door over een weg parallel aan het strand. Hier wordt flink gebouwd. Nieuwe appartementencomplexen of een hotel. Blijkbaar groeit het toerisme in Canggu zodanig dat nieuwe investeringen verantwoord zijn. Een paar keer komen wij langs een rijstveld. De frisse groene planten zijn  al aardig gegroeid en de rijst begint te rijpen. Nog even en de oogst kan worden binnengehaald.

Aan de andere kant van het dorp komen wij bij een luxe hotel. Vier maanden geleden geopend. Een paar kamers zijn nog niet klaar. De receptioniste laat ons een paar kamers zien. Een scandinavisch ingerichte kamer en een Balinese kamer. In één woord prachtig. Dit zijn geen gewone kamers meer. Dit zijn superdeluxe paradijsjes. Elke kamer zelf is groot en ruim, heeft een breed tweepersoons bed, twee heel gemakkelijke stoelen met armleuningen, een donkere glazen kast die een uniek design tv blijkt te zijn. Via een deurloze opening loop je door naar het toilet en naar een grote inloopkast. Grote glanzende tegels op de vloer. In de ruimte voor de glazen schuifdeur die toegang tot de kamer geeft, ligt een fris groen gazonnetje. Daarnaast per kamer een privé-mini-zwembadje en onder een overkapping een vrijstaand ligbad, een brede zit-lig-bank en een keukentje met inductiekookplaten.

De receptioniste leidt ons verder naar het zwembad. Een infiniti-bad. Het lijkt alsof je zo vanuit het zwembad de rijstvelden daarachter binnengaat. Naast het zwembad is een restaurant gebouwd. Geheel met dikke bamboepalen gebouwd. Deze zijn met ouderwetse pen-gat-verbindingen aan elkaar gemonteerd. Het hotel is nog niet volgeboekt. Daarom gelden nu nog verlaagde tarieven. Bijna krijgen wij spijt dat wij niet hier geboekt hebben.

In het straatje bij ons appartement begint het te regenen. De laatste tien meters moeten wij hard lopen om op tijd een dak boven ons hoofd te krijgen. Er valt veel water naar beneden. In Nederland daalt na een bui dikwijls de temperatuur. Hier niet. Wel stijgt dan de luchtvochtigheid, waardoor het warmer lijkt dan het is. Bij ons eigen B&B drinken wij een biertje. Rianne gaat even zwemmen in het heldere water van het B&B-zwembad. Ik werk aan het reisverslag.

’s Avonds zoeken wij naar een restaurant dat de Italiaan ons heeft aanbevolen. Wij kunnen het niet vinden en belanden uiteindelijk weer aan hetzelfde tafeltje als gisteravond, in de tuin van restaurant Dandelion.

Vandaag is het Volle Maan. Voor Hindoes een belangrijke feestdag. In de tempels vonden vandaag ceremonies plaats. Speciaal bij volle maan lopen de mannen en vrouwen in de bediening van dit restaurant in traditionele feestelijke kledij. De mannen dragen witte pakken en hebben een witte band om hun hoofd geknoopt. De vrouwen dragen een prachtige met goudband bewerkte Balinese jurk of een Balinese rok met een kanten bloesje.

Tegen de tijd dat wij ons diner beëindigd hebben gaan alle grote lampen in de tuin uit. Via de geluidsboxen wordt ‘Happy Birthday’ gedraaid. Een ober gaat in feestelijk gewaad met een dessert met twee kaarsjes erop naar een tafel bij ons in de buurt. Blijkbaar is de vrouw aan tafel vandaag jarig. Alle personeel komt in zijn feestelijke kleding bij de tafel staan om de jarige te feliciteren. Daarna gaan de lampen weer aan en gaat het personeel weer aan het werk.

Als wij in het donker in het gravelstraatje weer naar ons B&B terugkeren, ligt de slang er nog steeds. Gehalveerd. Dat wel. De achterste helft van het dier is verdwenen.