Van rote Kohl naar Bratwurst

zondag 26 juli 2015 Rothenburg ob der Tauber – Gunzenhausen

Nog een keer lopen wij met de fiets aan de hand door het prachtige Rothenburg. Dan suizen wij via de Spitaltor met haarspeldbochten naar beneden. Bij de dubbele brug hebben wij een prachtig uitzicht op de brug met zijn dubbele rij Romaanse bogen op twee hoogten en op de westelijke muur van de hoger gelegen stad.

Twee kilometer verderop is het feest. Een plaatselijke Gasthof in Gebsattel organiseert een Hof Fest. Achter de Gasthof zijn rijen banken neergezet, waar de plaatselijke bevolking massaal heeft plaatsgenomen. Aantrekkelijke jonge serveersters in namaak-Beierse-klederdracht rennen met  grote pullen bier naar de verschillende tafels om dorstige kelen te smeren. Een soort Josti-band produceert ritmisch tromgeroffel en oogst groot applaus na elk nummer. Vijf man personeel staan om elf uur ’s ochtends een warme maaltijd op te scheppen. Verse runderlapjes met voldoende jus, een Knödel en heerlijk dampende rode kool dan wel een bordje koude witte kool. Er vormt zich een lange rij wachtenden die tot een uur of twaalf niet korter wordt. De geur van rode kool maakt hongerig, maar wij geven niet toe aan onze smaakpapillen.

Wij mengen ons in het gezelschap en schuiven aan op een bank bij twee autochtone Gebsattelers die naar onze inschatting nooit hun dorp hebben verlaten of hooguit naar de grote stad op twee kilometer afstand zijn geweest. Wij beperken onze consumptie tot een kannetje koffie. De trommelaars met verstandelijke beperking hebben plaats gemaakt voor een fanfaregroep die Beierse muziek ten gehore zal brengen. Wij wachten tot zij begint te spelen. Zij wachten met spelen tot wij weggaan. De fanfaregroep wint. Als wij lenig onze benen over de fietstassen slingeren om weg te rijden, klinken de eerste noten van de muziek.

Buiten Gebsattel volgt een klein klimmetje. Het stelt niets voor en met onze conditie is dit geen probleem. Drie kilometer verderop begint het serieuze werk: een 2 km lange klim met een stijgingspercentage van 5-7%. Het eerste stuk in de zon, het laatste stuk in de schaduw van een bos. Tussentijds meet ik stijgingspercentages van 9-10%.

Zodra deze hindernis is genomen, wordt het fietsen een stuk lichter. Een groot deel van onze Radweg gaat heel geleidelijk naar beneden. Tot onze verbazing blijken wij aan het einde van de dag toch 361 meter te zijn gestegen en 331 meter gedaald. Niet vreemd dat wij weer bijna 1000 kcal hebben verbruikt.

Het landschap wordt weidser. De bergen om ons heen verdwijnen en de bodem wordt vlakker. Niet zo vlak als in Nederland, maar toch. De dorpjes waar wij doorheen komen slapen in de zomerse middagzon. Vrijwel geen beweging te bekennen. Behalve natuurlijk in Leutershausen en Ornbau, waar Altstattfesten plaatsvinden. Door de stadpoorten komen ons buiten deze plaatsen de walm en de geur van Bratwursten al tegemoet. Hier is het complete centrum afgezet. Er staan rijen banken, kramen met eten en drinken, er is een fanfare die in een kiosk Beierse muziek speelt. In Ornbau is er zelfs een kermis met draaimolens en schommels die in Nederland in de jaren vijftig van de vorige eeuw gebruikelijk waren.

Van Gebsattel tot Leutershausen volgen wij stroomopwaarts de Hagenbach, overigens zonder deze te zien. Van Leutershausen tot Gunzenhausen volgen wij eveneens stroomopwaarts de loop van de Altmühl. Een kronkelig riviertje dat in de laatste kilometers voor ons eindpunt is gekanaliseerd.

In Leutershausen gebruiken wij onze lunch op een terras. Alle tafels zijn bezet. Wij delen onze tafel met een Duits echtpaar met zoon en vriendin, allemaal uit de regio afkomstig. Wij hebben een gezellig gesprek met hen over wandelen, fietsen, lokale feesten en natuurlijk de lokale historische figuur: Gustav Weiβkopf. Na de lunch nemen wij hartelijk afscheid en spoeden ons naar het plaatselijke Gustav Weiβkopf-museum. In 1874 in Leutershausen geboren, verhuisde hij op jonge leeftijd naar de VS, waar hij verder als Gustav Whitehead door het leven ging. Op 14 augustus 1901 maakte hij in Connecticut met een zelf gebouwd motor-gestuurd vliegtuig een vlucht van enkele honderden meters lengte op een hoogte van zo’n 60 meter. Dit was ruim vóór – en ook over een grotere afstand dan – de eerste  vlucht van de gebroeders Wright op 17 december 1903.

Om half zeven arriveren wij in Gunzenhausen. Genoeg gereden.

Vandaag 66 km gefietst.